Narodziny dziecka są wydarzeniem doniosłym i zakłócającym. Starania o dziecko i wczesna opieka wymagają od rodziców zdolności do doświadczania „niemowlęcych stanów umysłu” – tolerowania i nieświadomego rozumienia bezsłownej komunikacji niemowlęcia.
Czasem rodzice stają się zakłóceni tymi stanami umysłu (dziecka i/lub własnymi) i wówczas komunikacja z dzieckiem i sobą blokuje się. Dzieje się tak np. wtedy, gdy rodzice są przytłoczeni doświadczeniami z przeszłości bądź trudami sytuacji okołoporodowej, a także brakiem odpowiedniego wsparcia.
Dla osób, które
obawiają się, że pojawienie się dziecka niekorzystnie wpłynie na ich wzajemną relację
chcą lepiej odnaleźć się w roli rodziców; zrozumieć swoje emocje i myśli wobec dziecka
chcą pogłębić więź z dzieckiem
obawiają się depresji poporodowej
przeżywają trudności w związku ze zmianami ciała w okresie ciąży
mają obawy związane z ciążą, porodem, połogiem
zmagają się z problemem niepłodności
zmagają się z sytuacją poronienia lub innej utraty
Jak to działa?
Psychologiczna pomoc w okresie okołoporodowym jest przydatna gdy poczęcie, ciąża lub narodziny wywołują obawy. Fachowy kontakt może działać odbarczająco i wzmacniająco, a w konsekwencji sprzyjać bezpiecznej i satysfakcjonującej więzi dziecka i rodziców. Pomocne bywają nawet pojedyncze konsultacje.
