Obraz świata w umyśle dziecka zdeterminowany jest silną zależnością od opiekunów, lecz nie jest prostym odzwierciedleniem oddziaływań środowiska. Istotną rolę odgrywa specyfika funkcjonowania dziecięcego umysłu.
Nieświadome fantazje i doznania zabarwiają sposób, w jaki dziecko doświadcza wpływu bliskich osób. Ponadto faktyczne oddziaływania wychowawcze rozmijają się czasem z pierwotnymi intencjami opiekunów i bywa, że zostawiają niespodziewany emocjonalny ślad.
Dzieci mogą czasem czuć się przytłoczone obrazem świata, który powstał w ich wnętrzu. Może to skutkować rozmaitymi objawami emocjonalnymi i somatycznymi oraz powodować nieprzystosowawcze zachowania.
Dla dzieci, które
są zbyt zahamowane lub nadpobudliwe
doświadczają fobii, lęków
są usztywnione w zachowaniu
mają problemy ze snem
źle znoszą separację od rodziców
obawiają się kontaktów rówieśniczych
nie chcą lub nie umieją się bawić
uporczywie unikają nowych sytuacji bądź nauki nowych rzeczy
przejawiają nieprzystosowawcze zachowania
Jak to działa?
Zabawa podczas sesji jest formą, w której dziecko wyraża to, co się w nim dzieje. Terapeuta/tka obserwuje, stara się rozumieć i właściwie opisywać towarzyszące dziecku emocje i myśli stojące u podstaw lęków i trudności. W ten sposób dostarcza dziecku środków do lepszej adaptacji. Sesje odbywają się raz lub więcej razy w tygodniu i trwają 45 minut. W terapii dzieci pomocna jest współpraca rodziców.
